New call-to-action

Samodzielna wycieczka z audioprzewodnikiem i wystawa Teide Legend
 

Światowe Dziedzictwo Przyrodnicze

28 czerwca 2007 roku UNESCO ogłosiła w nowozelandzkim mieście Christchurchen zamieszczenie Parku Narodowego Teide na liście Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego Ludzkości jako „jednego z najcenniejszych i najbardziej różnorodnych miejsc na świecie, w którym zachowały się wulkaniczne krajobrazy o szczególnej wartości przyrodniczej (…). Wznoszący się na wysokość 7 500 metrów od podłoża oceanicznego park jest trzecią pod względem wielkości formacją wulkaniczną na świecie, położoną w niezwykłym otoczeniu. Efekt wizualny jest tym bardziej spektakularny, że warunki atmosferyczne przyczyniają się do nieustannych zmian w fakturze i kolorystyce krajobrazu oraz do powstawania tzw. „morza mgieł”, stanowiącego imponujące tło dla wulkanu. Teide dostarcza świadectw o globalnym znaczeniu dla zrozumienia procesów geologicznych towarzyszących powstawaniu wysp oceanicznych, stanowiąc uzupełnienie dla wpisanych już na listę Światowego Dziedzictwa walorów wulkanicznych, takich jak Park Narodowy Wulkany Hawaiʻi  w Stanach Zjednoczonych.” To wyróżnienie było owocem ponad pięcioletniej, wytrwałej pracy.

UNESCO zamieściła Park Narodowy Teide na liście Światowego Dziedzictwa przede wszystkim ze względów geologicznych. Dziedzictwo przyrodnicze obejmuje jednak również inne aspekty o ogromnym znaczeniu. Niektóre z nich mają wartość niematerialną, jak na przykład gra świateł i kolorów zbiegających się w jednym miejscu i czasie. Wysokie usytuowanie parku warunkuje pod wieloma względami jego klimat, którego jedną z podstawowych cech jest suchość, gdyż warstwa wilgotnego powietrza tworząca morze mgieł znajduje się zwykle w dolnych partiach parku.

Wysokogórski klimat sprawia, że zimą występują w parku opady śniegu oraz przymrozki. Współistnienie tych warunków klimatycznych tworzy na Teneryfie enklawę, wyspę w środku wyspy, w której ewoluowały liczne gatunki i endemity.

Wpis na listę Światowego Dziedzictwa nie zwalnia nas z kontynuowania starań, lecz zobowiązuje do chronienia, dbania i doceniania tego unikalnego obszaru przyrodniczego.